Zagraniczne fundusze inwestycyjne są coraz popularniejszym środkiem wykorzystywanym przez inwestorów, głównie w ramach optymalizacji podatkowej. Podstawowymi zaletami takich funduszy (zwanych również instytucjami wspólnego inwestowania) są: różnorodność w kreowaniu strategii inwestycyjnej, nieskomplikowana regulacja, niskie wymogi dotyczące raportowania oraz możliwość szybkiego utworzenia. Na mocy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zagraniczne fundusze są z niego zwolnione o ile spełniają ustawowe warunki takiego zwolnienia.
(Na temat warunków zwolnienia można przeczytać na naszym blogu podatkowym:http://podatki-gsw.blogspot.com
Pisaliśmy już o tym jak w tym zakresie sprawują się rozwiązania cypryjskie i luksemburskie. Alternatywą może być dla nich fundusz założony w kolejnej przyjaznej podatkowo jurysdykcji UE – na Malcie.
Postacie funduszu
Ustawodawca maltański fundusz inwestycyjny określa mianem PIF (professional investor fund). Taki fundusz inwestycyjny założony na Malcie może mieć postać:
• spółki prywatnej lub publicznej ze zmiennym kapitałem (SICAV)
• spółki publicznej ze stałym kapitałem (INVCO)
• spółki komandytowej (limited partnership)
• funduszu powierniczego (unit trust)
Zarząd funduszu oraz podmioty nim administrujące muszą posiadać licencje wydane przez odpowiedni organ na Malcie – jest nim The Malta Financial Services Authority (MFSA). Istotne znaczenie dla funkcjonowania funduszu ma osoba inwestora. Od tego do jakiej kategorii zostanie zaliczony będą zależeć obowiązki i uprawnienia związane z funduszem. To do jakiej kategorii inwestor zostanie zaliczony zależy z kolei od wysokości inwestycji i spełnienia dodatkowych warunków.
Dla wszystkich postaci funduszu ustalone są te same minimalne progi określające wysokość inwestycji w relacji do osoby inwestora.
Są to następujące trzy progi:
a. doświadczeni inwestorzy – minimalny próg EUR 10,000
• wymagania (wystarczy spełnić jedno): udokumentowanie doświadczenia w zakresie pracy w sektorze finansowym, zarządzaniu majątkiem tego samego rodzaju do jakiego odnosi się fundusz, podejmowanie „dużych inwestycji z wysoką częstotliwością”
• obowiązki: zatrudnienie depozytariusza odpowiedzialnego za bezpieczeństwo aktywów funduszu i monitoring działań managera, przedstawienie memorandum ofertowego
• uprawnienia: lewarowanie wartością aktywów netto
b. wykwalifikowani (qualifying) inwestorzy – minimalny próg EUR 75,000
• wymagania (wystarczy spełnić jedno): osoba prawna/grupa lub związek osób fizycznych/ osoby fizyczne bądź małżeństwa/trust o majątku powyżej EUR 750, 000; udokumentowanie doświadczenia w zakresie zarządzania ryzykiem i majątkiem tego samego rodzaju do jakiego odnosi się fundusz; starsi pracownicy bądź dyrektorzy podmiotów zarządzających PIF; krewni bądź bliscy znajomi (do 10 osób) założyciela PIF; podmioty zarządzające kwotą co najmniej EUR 3,750 000; inwestor już posiadający licencje na PIF jak inwestor wykwalifikowany albo nadzwyczajny; podmiot będący własnością osób lub podmiotów spełniających powyższe kryteria
• obowiązki: przedstawienie memorandum ofertowego; depozytariusz nie musi być powołany jeśli ustanowi się odpowiednie zabezpieczenia;
• uprawnienia: brak ograniczeń jeśli chodzi o lewarowanie
c. nadzwyczajni inwestorzy – minimalny próg EUR 750,000
• wymagania (wystarczy spełnić jedno): osoba prawna/grupa lub związek osób fizycznych/ osoby fizyczne bądź małżeństwa/trust o majątku powyżej EUR 7,500,000; inwestor już posiadający licencje na PIF jak inwestor nadzwyczajny; starsi pracownicy bądź dyrektorzy podmiotów zarządzających PIF; podmiot będący własnością osób lub podmiotów spełniających powyższe kryteria
• obowiązki: przedstawienie memorandum ofertowego niekonieczne jeśli wydane zostały dokumenty marketingowe (marketing documents); depozytariusz nie musi być powołany jeśli ustanowi się odpowiednie zabezpieczenia;
• uprawnienia: brak ograniczeń co do inwestycji i lewarowania
Zarządzanie funduszem
Fundusz może zatrudniać podmioty zajmujące się jego obsługą. Do obsługi PIFu również potrzebna jest licencja MSFA jeśli podmioty administrujące działają na Malcie lub z jej terytorium. W celu zarządzania funduszem można (a w niektórych wypadkach trzeba w zależności od rodzaju inwestora) powołać:
• menadżera - zarządzającego operacjami funduszu, mogącego również pełnić funkcje administracyjne. Menadżer nie jest wymagany jeżeli zarząd funduszu jest umocowany do kierowania funduszem
• administratora
• przedstawiciela sądowego – wymagany gdy fundusz jest zarządzany spoza Malty lub chce wejść na giełdę
• depozytariusza – odpowiedzialnego za bezpieczeństwo aktywów funduszu. Wymagany przy inwestorze doświadczonym
• doradcę inwestycyjnego
Opodatkowanie
Sposób opodatkowania zależy od ilości aktywów funduszu ulokowanych na Malcie. Można według tej klasyfikacji wyróżnić dwa rodzaje funduszy:
a. te, w których co najmniej 85% wartości aktywów ulokowane jest na Malcie (prescribed funds)
b. pozostałe (non-prescribed funds)
Zyski funduszy których działalność nie jest związana z posiadaniem nieruchomości na Malcie są wyłączone od podatku. Od tej zasady jest jeden wyjątek – zyski funduszu opisanego w punkcie „a” podlegają podatkowi u źródła, w zakresie zysku osiągniętego na Malcie (do podstawy opodatkowania nie wlicza się wtedy dywidendy).
Co istotnego z punktu widzenia zagranicznych inwestorów, ci z nich, którzy nie są maltańskimi rezydentami podatkowymi nie płacą na Malcie podatku od zysków osiągniętych w wyniku umorzenia udziałów, jak również od wypłaconej dywidendy.
Oferta giełdowa
Papiery wartościowe emitowane przez fundusze, które nie są spółkami prywatnymi mogą być notowane na giełdzie. Jeśli fundusz został założony tylko w celu wejścia na giełdę poza Maltą, musi posiadać na Malcie przedstawiciela sądowego (judicial representative)
