Malta jest coraz częściej wybierana  jako kraj podatkowej rezydencji. Poza ciepłym klimatem, i gościnnymi, anglojęzycznymi mieszkańcami oferuje również stosunkowo niskie koszty utrzymania i korzystny sposób opodatkowania. Podatkowa atrakcyjność Malty dla osób fizycznych przejawia się w możliwości uzyskania przez obywatela UE, a także osoby spoza UE, rezydencji podatkowej na Malcie.  Prawo maltańskie oferuje w tym zakresie dwa reżimy:

• dla osób o dużych dochodach (HNWI – High Net Worth Individuals) umożliwiający opodatkowanie 15% podatkiem liniowym
• dla zwykłych mieszkańców (Ordinary Resident), z zastosowaniem stawki progresywnej opodatkowania do 35%

HNWI – rezydencja dla osób fizycznych o dużych dochodach

Reżim HNWI zastąpił funkcjonujący do połowy 2011 roku system Permanent Resident. W przeciwieństwie do poprzedniej regulacji, nowy reżim nie przewiduje konieczności posiadania określonej wartości majątku, minimalnego rocznego dochodu oraz minimalnej kwoty ze źródła dochodu która musi być przelana w celu opodatkowania na Malcie. Z drugiej strony, wzrosła minimalna roczna kwota podatku do zapłaty (wcześniej było to niecałe EUR 5,000).
Podstawą kwoty obliczenia podatku jest kwota ze źródła dochodu przelana na maltańskie konto osoby, która uzyskała status HNWI. Możliwe jest również zastosowanie ulgi od podwójnego opodatkowania jeśli dochód pochodzi z kraju, z którym Malta nie ma podpisanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Stawka podatku wynosi:
• 15% kwoty dochodu ze źródła zagranicznego, przelanego na Maltę
• 35% kwoty dochodu ze źródła na Malcie
• 0% kwoty dochodu ze źródła zagranicznego nieprzelanego na Maltę 

Poniższa tabela przedstawia szereg wymagań jakie należy spełnić aby otrzymać status HNWI:

Ordinary Residence – dla zwykłych rezydentów

Osoby fizyczne,  które nie spełniają wymagań określonych dla otrzymania statusu HNWI mogą ubiegać się o otrzymanie statusu „zwykłego” rezydenta, tzw. Ordinary Residence. Standardowy reżim maltańskiej rezydencji podatkowej wymaga przebywania na terenie Malty co najmniej przez sześć miesięcy w ciągu roku. Podobnie jak w przypadku HNWI, otrzymanie statusu Ordinary Residence jest możliwe zarówno dla obywateli UE jak i obywateli państw trzecich, a określone dla niego wymagania są łatwe do spełnienia.
Można je spełnić na kilka sposobów: gwarantując ekonomiczną samowystarczalność bądź zdobywając zatrudnienie na Malcie. Pierwsze z kryteriów polega na wskazaniu, że wnioskodawca jest stabilny finansowo, to znaczy będzie w stanie utrzymać siebie i swoją rodzinę bez korzystania z pomocy socjalnej. Ustawodawca określa tu minima majątkowe i zarobkowe (wystarczy spełnić jedno z nich). Minimum majątkowe to posiadanie kwoty EUR 14,000 dla pojedynczych osób i EUR 23,300 dla małżeństw. Minimum zarobkowe to kwota zarobku nie mniejsza niż EUR 84,95 tygodniowo dla pojedynczych osób i EUR 93, 10 dla małżeństw. Drugie z kryteriów można spełnić po prostu zatrudniając się na Malcie lub otwierając własny biznes.
W przypadku osób spoza UE/EOG kryteria te są znacznie zaostrzone. Osoby takie muszą uzyskać status zatrudnionego, co wymaga uzyskania licencji  lub statusu samozatrudnionego co z kolei wymaga spełnienia jednego z kolejnych kryteriów (inwestycji wartości co najmniej EUR 100,000; statusu przedstawiciela spółki o dobrej reputacji; posiadanie biznesplanu zakładającego zatrudnienie obywateli UE/EOG)

Osoby fizyczne posiadające status Ordinary Residence ale nie mające miejsca stałego zamieszkania na Malcie podlegają podatkowi od dochodów osiągniętych na terenie Malty, dochodów uzyskanych poza terenem Malty ale przelanych na Maltę i od zysków kapitałowych uzyskanych na Malcie. Podatek nie obciąża zysków kapitałowych uzyskanych poza Maltą, nawet jeśli są przetransferowane na Maltę.
Stawka podatku jest progresywna i zależy od tego czy osoba rozlicza się samodzielnie czy z małżonkiem. Ilustrują to poniższe tabele:

• opodatkowanie samodzielnych osób fizycznych:

• opodatkowanie małżeństw: